Afgelopen zondag hebben we een prachtige wandeling gemaakt naar de uitzichttoren op de berg Magurki. Het bos in het Nationaal Park Gorce rook al een beetje naar de herfst nadat het een dag daarvoor hard geregend had. Ondanks de herfstgeuren hebben we nog een paar zomerse bloemen onderweg kunnen bewonderen.
De berg Magurki ligt in het Nationaal Park Gorce (uitspraak: Gortse). In dit park heb je in totaal vier uitzichttorens: Gorce, Koziarz – deze twee hebben we vorig jaar beklommen – Lubań en Magurki. Deze keer is het tijd voor de berg Magurki 1101m hoog. Om de top te bereiken volg je de groene route van meer dan 3 km. De route is dus niet lang, en gelukkig ook niet steil.
Bovendien hebben we onderweg een beetje geschiedenis geleerd.
De laatste vlucht van California Rocket
Op 18 december 1944 om 12:45 stortte de Amerikaanse bommenwerper B-24 Liberator boven de Poolse bergpas (in de buurt van de berg Magurki). Deze Vliegende Doodskist, zoals dit vliegtuig door veel vliegtuigbemanningen genoemd werd, had nummer 42-51714 en zijn eigen naam ‘California Rocket’. Het vliegtuig behoorde tot het 757 Squadron, 459 Bomb Group, 304 Wings, 15th US Air Force die vanuit Italië opereerde.
De bemanning van de bommenwerper was als volgt: commandant William J. Beimbrink, copiloot Spencer P. Felt, navigator Thaddeus A. Dejewski, bommenwerper piloot Robert T. Nelson, monteur Edward J. Sich, radio-operator Walter B. Venable en vier schutters Jack F. Blehar, Clarence A. Dallas, William J. McCuttie en Bernard C. Racine.
De crew vertrok rond 8.00 uur vanaf de militaire basis bij Foggia in Italië. Boven de Hongaarse stad Györ werd het vliegtuig door de vijand beschoten en waarschijnlijk zelfs later boven Slowakije. Als gevolg van de schade vielen drie motoren uit. In deze situatie besloot de crew om 20 ongewapende bommen van 500 kg per stuk te laten vallen in een gebied nabij het plaatsje Pszczyna. Vervolgens ging het squadron verder vliegen richting de Sovjetlinies.
Ten zuidoosten van Limanowa kwam de beschadigde bommenwerper drie Duitse jagers Messerschmitt BF-109 tegen. De commandant van het vliegtuig, William Beimbrink, draaide de machine richting de Duitse formatie en besloot daarmee de confrontatie aan te gaan. Het is niet bekend waarom de Duitsers zich terugtrokken. Wellicht hadden ze geen munitie of de Duitse piloten concludeerden dat het vliegtuig dat op één motor vloog toch onvermijdelijk binnenkort zou neerstorten. De Duitse jagers maakten een lus en vlogen terug naar het westen.
De beschadigde bommenwerper vloog verder naar het oosten. Helaas heeft de bemanning de frontlinie in het oosten niet kunnen bereiken. De Amerikaanse soldaten moesten parachute springen. Negen parachutisten werden door het Poolse verzet in het bos gevonden en daarna geholpen. Alleen de commandant William J. Beimbrink werd niet gevonden.
Uitzichttoren Magurki
Na ongeveer 1,5 uur lopen hebben we de top van de berg Magurki bereikt. Daarna was er nog meer één ding te doen: de uitzichttoren beklimmen.
Normaalgesproken kun je de Tatra gebergte zien vanuit deze uitzichttoren. Hoewel het bewolkt was, hebben we van het uitzicht genoten. Kijk zelf maar!
Deze route was goed niet alleen om geschiedenis te leren of om van het uitzicht te genieten, maar ook om nieuwe soorten bloemen te ontdekken.
Zomerse bloemen
In de afgelopen maanden heb ik al een aantal lentebloemen beschreven. Je kunt de informatie in de volgende artikelen vinden: Wij ontdekken de natuur, Wat bloeit er in mei?, Nog meer bloemen.
Tijdens deze wandeling heb ik de volgende bloemen ontdekt.
Wilgenroosje – Wierzbówka kiprzyca
Het wilgenroosje is een vaste plant die maximaal 1,8 meter hoog kan worden. De bladeren en wortel kunnen gegeten worden. Bovendien zit veel vitamine C in de bladeren van deze plant. Daarom wordt hij in de volksgeneeskunde gebruikt.
Knoopkruid – Chaber łąkowy
De bloei van de knoopkruid begint in de lente en gaat soms wel door tot in de herfst. Deze paarse bloemhoofdjes zie je in de wegbermen, grazige plaatsen, graslanden en tuinen.
Schaduwkruiskruid – Starzec Fuchsa
De plant is in het Pools vernoemd naar de Duitse botanicus Leonard Fuchs die deze plant ontdekt heeft. Deze plant bloeit met fraaie gele bloemetjes van juli tot september.
Sint-Janskruid – Dziurawiec zwyczajny
Sint-Janskruid is een meerjarige plant met goudgele bloemen die veel stuifmeel produceren. De plant wordt medicinaal gebruikt als wondmiddel en tegen wormen. De plant bloeit rond 24 juni (Sint-Jan), vandaar de naam.
Zwarte toorts – Dziewanna pospolita
Deze plant bloeit van juni tot eind september met gele bloemen en violette meeldraden wat goed te zien is op de onderstaande foto. Deze plant verlangt naar een zonnige en warme plek, daarom is hij zeer geschikt voor een ’tuin op het zuiden’.
Groot sterrenscherm of Zeeuws knoopje – Jarzmianka większa
Wat een schatje is dit! Zeeuws knoopje komt van nature niet in Nederland voor. Het natuurlijke verspreidingsgebied ligt in Midden- en Oost-Europa: van Polen via Zuid-Duitsland en Oost-Frankrijk naar het Middellandse Zeegebied.
Duifkruid – Driakiew purpurowa
Deze buitengewoon sierlijke plant bloeit van juni tot oktober. Op de foto is de bloem licht paars, zoals ik hem veelaal in de Poolse weilanden heb gezien. Deze bloem komt ook voor in de kleur donker bordeaux. In Nederland staat deze plant op de Rode lijst van planten als zeldzaam en zeer sterk in aantal afgenomen.
