Het behoeft geen betoog dat EU zich in een staat van politieke crisis bevindt. Toen Groot-Brittannië de EU heeft verlaten, heropende men de discussie binnen de EU omtrent een Europees leger, aangezien de enige belemmering tegen die zich tegen dit idee verzette, er niet meer was. Het concept van een Europees leger onder de leiding van de machtigste economie van de EU – Duitsland, trekt nog steeds veel aandacht. Nu is Polen het middelpunt van de politieke onrust in de EU. Deze spanning is veroorzaakt door thema’s zoals de hervorming van justitie, gender idelogie, abortuswet, de uitspraak van het Grondwettelijk Hof. Dit artikel gaat in op de aard van het conflict tussen de EU en Polen en wat dit verder kan betekenen.
De spanning tussen de Poolse regering en de Europese Unie gaat terug tot de verkiezingen van 2015, toen de conservatieve Partij Recht en Rechtvaardigheid (PiS) won, zowel de parlementaire als presidentiële verkiezingen. De enige instantie die nog niet onder de controle van PiS stond, was het Grondwettelijk Hof. Destijds waren negen van de vijftien rechters benoemd door het Burgerplatform, terwijl de overige zes in 2006 en 2007 door PiS en zijn bondgenoten (het Kaczyński-kabinet) benoemd werden. De zittingsperiode van vijf rechters zou binnenkort eindigen. Drie van deze rechters hadden een termijn van negen jaar tot 6 november 2015 (slechts twaalf dagen na de parlementsverkiezingen), terwijl de zittingsperiode van de andere twee rechters in december zou aflopen. Deze zetels zouden het middelpunt van de komende politieke strijd worden.
In juni 2015 heeft het Burgerplatform (Platforma Obywatelska) een wijziging van de wet omtrent het Grondwettelijk Hof doorgevoerd. Dankzij deze wet werden vijf rechters van het Constitutioneel Hof in oktober gekozen In feite heeft het Burgerplatform deze crisis in gang gezet door de rechters vooraf te kiezen. De enige wat nog ontbrak, was de beëdiging van deze rechters door de president. Omdat de nieuw gekozen president Andrzej Duda de regerende partij PiS representeerde, zal niemand verbazen dat de handtekening onder de officiële beëdiging niet gezet werd.
Toen PiS volledig het parlement overgenomen had en een nieuwe regering gevormd had, werden er in december 2015 vijf andere rechters genomineerd. De beëdiging de vijf rechters werd uiteraard wel door de nieuwe president getekend. Ook nog ’s nachts! De voorzitter van het Grondwettelijk Hof, die de uitspraak deed inzake de benoemingen van de vijf nieuwe rechters, aanvaardde de aanstelling van de eerste drie rechters door het Burgerplatform en verwierp die andere twee rechters. Bovendien aanvaardde hij de twee rechters die door de PiS waren benoemd. Deze beslissing werd verworpen door de nieuwe administratie van de regerende partij, die toen begon met het wijzigen van de reglementen van het hof om te garanderen dat alle vijf de rechters die ze in het hof wilden hun zetels in het hof zouden krijgen.
Vervolgens verklaarde de voorzitter van het Grondwettelijk Hof dat de vijf nieuwe rechters geen zaken mochten behandelen voordat het geschil opgelost zou zijn. De regerende partij PiS, die de meerderheid in het parlement bezat, maakte hier een einde aan door een reeks wetten aan te nemen, waardoor het Constitutionele Hof moest toestaan dat de vijf nieuwe rechters nieuwe zaken wel mochten behandelen.
Mocht je denken dat het conflict nog niet nijpend genoeg is, komt er nog de recente uitspraak van het Grondwettelijk Hof daarbovenop. Sommige bepalingen in de verdragen van de Europese Unie druisen in tegen de Poolse grondwet, zo luidde deze uitspraak. De Poolse regering is van plan om dit besluit te gebruiken om uitspraken van het HvJ-EU te verwerpen en de hervorming van het justitiële stelsel in Polen verder door te drukken en te voltooien. Dus ze zijn van plan om het toe te passen waar het hen het beste uitkomt. Ze zijn niet van plan om Polen uit de EU te leiden.
Voor Ursula van de Leyen is het duidelijk. De uitspraak van het hof ‘is a direct challenge to the unity of the European legal order’.
Daarbovenop komt het conflict rondom de zogenaamde LHBT-vrije zones.
Fake nieuws rondom LHBT-vrije zones
Dankzij een Poolse LHBT-activist is een grote hoeveelheid aan desinformatie op internet verspreid met betrekking tot de zogenaamde LHBT-vrije zones in Polen. Deze berichten niet gewoon fake nieuws! Maar hoe is dit eigenlijk ontstaan? Het is tegenwoordig helemaal niet zo moeilijk om een nieuwe realiteit te creëren. Je moet het volgende doen: koop een paar gele bordjes, laat een paar leugens erop zetten, maak een paar indrukwekkende foto’s, zet de foto’s op je twitter of Facebook account, wacht op de reacties. En het liefst wil je natuurlijk dat de mensen je bericht gaan delen. En wie weet? Jouw bericht wordt door een politicus gedeeld? En dat is precies wat er gebeurt is. Het bericht werd door Guy Verhofstadt gedeeld.
In deze gespannen politieke strijd doen de Poolse politici het juiste als ze zich tegen de zeskleurige agenda verzetten.
Nogmaals de LHBT-vrije zones bestaan niet. En de Poolse burger spreken zich tegen de LHBT-ideologie. Het is NIET de bedoeling dat de LHBT-mensen de publieke gelegenheden niet zouden mogen betreden. Want hoe zouden de autoriteiten überhaupt dit kunnen uitvoeren? De aanleiding tot het conflict zijn de ‘Richtlijnen voor seksuele en relationele vorming in Europa‘. Deze richtlijnen zouden in het onderwijs opgenomen worden, zelfs op basisscholen. Volgens de meeste Poolse ouders is de grens vanuit hun levensbeschouwelijke overwegingen overschreden. De grens tussen wat de school in de opvoeding zou kunnen betekenen en de rol van de ouders vervaagt. Tot dat het misschien binnenkort niet meer bestaat. De Poolse ouders vinden dat het hun verantwoordelijkheid is om de kinderen op te voeden m.b.t. de relaties en seksualiteit. Zonder dat de vierjarige kinderen over masturbatie moeten leren.
Op Euronews werd het ook beweerd dat de Poolse ouders tegen de seksuele voorlichting zijn. Dat is niet waar. De Poolse ouders zijn van mening dat de seksuele educatie in overeenstemming moet zijn met de leeftijd van de kinderen en hun emotionele ontwikkeling. En dat is gewoon heel logisch en redelijk.
Duitse hegemonie of Europese status-quo?
Het conflict tussen de EU en Polen is een ander teken van de geleidelijke ineenstorting van de Europese status-quo. De reden waarom we deze hachelijke situatie de ineenstorting van de Europese status-quo moeten noemen, in tegenstelling tot de ineenstorting van de EU, is omdat we niet weten of het concept van een Europees blok zal verdwijnen. Maar wat we wel weten, is dat de transformatie van het blok van zijn status-quo-toestand naar een sterke Duitse hegemonie inmiddels versterkt is. We hebben al een veelzeggend signaal van deze verschuiving gezien, dat wil zeggen het vertrek van Groot-Brittannië uit de EU.
Polen wordt door de Europese Commissie gewoon gepest. En deze pesterijcampagne tegen Polen is nog maar net begonnen. Lees het artikel ‘Rutte hoopt dat Polen gevoelig is voor Europese druk‘. Het beste drukmiddel is op dit moment het geld. ‘Donderdagavond wordt er op de EU-top gestemd over een resolutie tegen Polen. Als de stemming het haalt kan de EU het voor Polen bestemde geld inhouden. Demissionair premier Rutte gaat er vanuit dat Polen een fatsoenlijk lid van de EU wil zijn en meewerkt. Voor Polen staat veel geld op het spel.’ bron Verder riep Denemarken bijvoorbeeld op om in de EU-begroting voor 2021-2027 een verband te leggen tussen de EU-fondsen en the rule of law. En dat zegen de autoriteiten in de landen die als één van de eerste de discriminerende QR-code aan het invoeren zijn. Hypocrieter dan dit kan het niet, denk ik.
De Poolse regering gedraagt zich niet echt onderdanig, maar de vraag is: houdt de Poolse regering het vol? Nogmaals er staat veel geld op het spel. Het ware gezicht van deze partij komt door dit conflict bovendrijven… Pro-EU? Tegen EU? Of net-als-of-Europese-sceptici? Ik denk de laatste…
