Tijdens de Tweede Wereldoorlog bestond in alle bezette landen van Europa verzetsbewegingen. Maar alleen in Polen bestond er een ondergrondse staat met een leger, ministeries, parlement, lopers (meestal vrouwen of soms kinderen), rechters of politie. Er waren civiele of militaire groepen verantwoordelijk voor sabotage. Nergens in Europa had het verzet zo een uitgebreide en goed functionerende structuur als in Polen. In dit blog schrijf ik over de symbolen van het Poolse verzet.
Het eerste symbool en meest bekende is de Poolse anker. In het algemeen symboliseert het anker hoop en standvastigheid. Er zijn twee verhalen over de oorsprong van dit symbool. Het eerste verhaal gaat terug naar vroegere visserij en scheepvaart. Het anker was de enige hoop op redding voor een schip die zich in nood bevond. De standvastigheid kun je zien als het vastleggen van een schip. Het tweede verhaal heeft te maken met het Christelijk geloof, waar hoop door het anker wordt gesymboliseerd. In de Bijbel in de brief van de apostel Paulus aan de Hebreeën (6,19) lezen we:
Deze hoop hebben wij als een anker voor de ziel, dat vast en onwrikbaar is en reikt to in het binnenste heiligdom, achter het voorhangsel.
Dit symbool is niet alleen een anker. Het bestaat uit twee letters ‘P’ en ‘W’ (de uiteindes van het anker zijn om hoog getrokken). Dat staat voor ‘Polska walcząca‘ en betekent ‘Polen vecht’.
Het tweede en ook minder bekend symbool van het verzet was het schildpad. Het symboliseerde drie letters ‘pPp’ en is gelijk aan drie Poolse woorden ‘pracuj Polaku powoli‘. Het betekent ‘werk langzaam, Polen’. De bevolking werd door de Duitsers gedwongen om te werken en werd door ‘het schildpad’ aangemoedigd om geen enthousiasme voor dit werk te tonen.
